تأثیر هزینه های جاری و عمرانی دولت بر سرمایه‌گذاری خصوصی در دو بخش ماشین‌آلات و ساختمان در اقتصاد ایران (با رویکرد الگوهای خود بازگشت برداری ساختاری)

امروزه ارتباط بین مخارج دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی، به یکی از مباحث اصلی در اقتصاد کلان و اقتصاد توسعه تبدیل شده است. از این رو در این مقاله اثر مخارج جاری و عمرانی دولت بر سرمایه‌گذاری خصوصی به تفکیک بخش ماشین‌آلات و ساختمان در اقتصاد ایران طی دوره زمانی 1392:4-1369:1 با استفاده از الگوی خود بازگشت برداری ساختاری (SVAR) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پویایی سیستم با استفاده از تابع واکنش ضربه‌ای (IRF) و اهمیت نسبی تکانه‌های تصادفی با استفاده از تجزیه واریانس خطای پیش‌بینی (VD) بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که مخارج جاری و عمرانی دولت هر دو در بلندمدت اثر درون‌رانی (اثر مثبت) بر سرمایه‌گذاری خصوصی در بخش ماشین‌آلات دارند و مکمل آن محسوب می‌شوند (البته به شرط آن‌که افزایش مخارج دولت منجر به کسری بودجه نگردد). این در حالی است که مخارج جاری و عمرانی دولت اثر برون‌رانی (اثر منفی) بر سرمایه‌گذاری خصوصی در بخش ساختمان دارند.